Nergens is een uitweg te vinden. Bij het schijnsel van een granaat probeer ik over de weilanden te kijken. ze zien eruit als een woelige zee; de steekvlammen van de projectielen springen als fonteinen eruit op.het is onmogelijk, dat iemand daar doorheen zou kunnen. het bos wordt met de grond gelijk gemaakt; het wordt kapot gestampt, uit elkaar gerukt, in stukken gescheurd.we moeten hier op het kerkhof blijven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten